Toen ik daar voor het eerst kwam, had ik niet gelijk een veilig en vertrouwd gevoel, het was voor mij ook nieuw en kon de buurt niet zozeer.Ik voelde mij bekeken, want er lopen niet zozeer jonge (Nederlandse) meiden rond van mijn leeftijd.Mijn moeder had mij wel het een en ander verteld over de weg en hoe het daar vroeger was, zij is daar opgegroeid en kwam zelf in het oude klooster, deze staat er nog steeds.

Het is in de loop der jaren veel veranderd, zoals in vele oude buurten zijn er veel allochtonen gaan wonen en de meeste autochtonen zijn zoal vetrokken.Mijn eerste indruk was een grauwe straat en ‘waar moet ik beginnen’, ik vond het niet bepaald een aantrekkelijk straat (qua uiterlijk).De sfeer vond ik ook niet echt prettig, ik voelde vrij weinig bij deze winkelstraat.

In de tijd dat ik daar heb gelopen zijn er verschillende gedachtes door mij heen gegaan, zo dacht ik ‘wat doe ik hier’ tot ‘het is toch wel leuk hier’.De diversiteit van winkels en culturen vond ik naarmate leuker en interessanter worden en besefte ik dat ik hier toch wel wat mee kon.
Nu nog het aanspreken van mensen en de juiste vragen stellen als, komt u hier uit de buurt, wat vind u van deze buurt, etc. De vragen vond ik nog het makkelijkst, maar de mensen aanspreken ligt mij niet zo… ik ben onzeker daarin en twijfel dan ook heel erg aan mezelf, doe ik het wel goed of kan ik dat wel maken om die mensen lastig te vallen met mijn vragen. Tot nu toe ben ik over een flinke drempel heen gestapt en kom ik steeds losser en makkelijk in het stellen van vragen aan ‘onbekende’ mensen.

Inmiddels heb ik ook al verschillende stukjes geschreven en komt er nog meer aan. Ik zal er nog niet zo gauw alleen opstap gaan, omdat ik me er nog niet ‘lekker’ voel en ik ging dan ook met vriendin en ‘collega correspondent’ Janine heen. We beleefde beide leuke dingen en leerde de buurt ook steeds beter kennen en zo wisten we zelfs waar sommige winkels zaten. Beiden gingen we diverse winkels in en schreven we stukje hier over, zo kregen wij dus een betere indruk van de straat. De verhalen van de verschillende mensen liepen dan wel uit één, de een vond het een leuke buurt en de ander wat minder, maar door onze eigen gevoel en gedachte er aan toe te voegen werd het beeld helderder.
Door de verschillende culturen leer je van elke cultuur wel een beetje, van de een leer je wat iets typisch Marokkaans is en van de ander leer de omgang met de mensen daar.Als je iedereen een kans geeft en normaal behandelt, maak je vrienden. Het is een buurt die elkaar merendeel respecteert en dat vind ik Top.