Dat de Turkse dames best stevig mee kunnen klussen liet Hawa zien. In eerste instantie had ze rugklachten, een kleinkind waar op gepast moest worden, hoofdpijn en dacht ze dat ze het niet kon. Maar toen ze hoorde dat ik net zo oud ben als zij en mijn hand niet omdraai voor een boortolletje of kruiwagentje nam ze de uitdaging aan. En zie, een klein wondertje, aan t eind van de dag nam Hawa haar mobieltje op met ‘Ik heb nu geen tijd, ben een gat aan t graven voor mn omheining!’ en liep Hawa rechtop, fier en trots over de dijk.
