Een paar weken geleden dacht ik ineens ja, een volkstuin! Dat wil ik! Ik heb direct actie ondernomen, ik ben het gewoon gaan vragen aan Stanley. En wat denk je? Hij zei ja! Ik ben dolblij. Eindelijk een tuin, heerlijk. Voor mij is dit een geschenk van God!’

Mevrouw Tavares is helemaal in de wolken. Eerste stap: al het onkruid weg. Gelukkig wordt zij geholpen door Stanley en nog een paar flinke jongens. Dat moet ook wel, want het onkruid zit muurvast.

Mevrouw Tavares: ‘Wat ik ga neerzetten in m’n tuin? Pompoen, mais, bloemen, komkommer, tomaten in ieder geval. Vroeger in Cabo Verde, waar ik vandaan kom, hadden we ook een grote tuin bij het huis. Cassave en bonen groeide daar en van alles. Iedereen hielp mee met het onderhoud. We deden alles samen, werken, eten, gezellig hoor! Ik houd van mensen. Van mijn vader heb ik geleerd hoe je moet tuinieren. Dat komt nu mooi van pas. Mijn kleinkinderen zeiden: oma, wij gaan een tuin voor je kopen op Cabo Verde – maar nu heb ik er hier één! Ik vind het prachtig en het is zo gezellig hier. Ik zeg hallo tegen iedereen, en straks neem ik al mijn vriendinnen mee naar mijn tuin!’