Proefpark de punt, de koninginnentuin van Creatief Beheer
antenne rotterdam

proefpark de punt

jfmamjjasond
1610151923283237414550
2711162024293338424651
3812172125303439434752
49131822263135404448
514273649
week 47 | vrijdag 22 november 2024 02:55 uur | 0 bezoekers

Halloween op het Proefpark

Beter laat dan nooit; hierbij het lang beloofde verslag van Halloween op het Proefpark. Op 30 oktober had ik het Proefpark namelijk omgebouwd tot een soort spookhuis, maar dan in de tuin. De bedoeling was om de kinderen natuurlijk bang te maken!

Maar wie was er nu eigenlijk bang voor wie?

De tocht begon om half zeven. Op deze manier konden de kinderen op tijd naar bed, maar hadden ze ook tijd om ervoor te eten. Rond 4 uur kwamen de eerste jongeren al de tuin in. Ik was alleen in de tuin en de jongens kwamen me onbekend voor. Ze waren erg tegendraads. Ze kwamen met blikjes drinken, zakken chips en pakken koekjes. Al het afval gooide ze neer, zo ook voor mijn voeten. Na allerhande pogingen begreep ik dat ze niet gingen luisteren en liet ze met rust. Ik zag dat ze ondertussen overgingen op het slopen van kleine projectjes die we in de tuin hebben uitgevoerd.

Ik liep verder door de tuin en zette de tocht uit. Er kwamen heel langzaam aan meer kinderen naar de tuin. Veel kende ik weer niet, wat opvallend was, want normaal gesproken ken ik eigenlijk iedereen die er komt. Er heerste een grote spanning.

Toen de ‘spoken’ kwamen om zich voor te bereiden barste het los. We zaten in het tuinhuisje, als klopgeesten bonkte de kinderen op het huisje. Platen werden van het huisje afgesloopt, er stonden nu al zo’n 40 kinderen. Verwachtte opkomst was 15. Ondanks dat waren er wel een aantal volwassenen bij die ik verzocht om te helpen met orde houden.

Nu verwachtte ik dat het rustiger zou worden als we zouden beginnen. Het tegendeel was waar. De groep bestond nu uit 50 schreeuwende en schoppende kinderen. Bij het vertellen van het verhaal voelde ik al het een en ander tegen mijn schenen. Het was moeilijk om te zien wie het deed, vanwege het duister. Ik vertelde dat het niet door ging als ze doorgingen en zo hield het een soort van op.
Bij het eerste spook aangekomen begonnen 3 kinderen met stokken op het spook te slaan.
Bij de andere spoken hetzelfde. Geschopt,  geslagen en geschreeuwd werd er.
Ik liep snel met de kinderen die wel normaal deden de tocht door. De andere rende door de hele tuin heen. Een van de spoken was zijn jas kwijt met telefoon, sleutels en portemonnee. Die later verspreid in struiken is terug gevonden.

Na afloop bleef iedereen hangen. Uiteindelijk zag ik blauwe zwaailichten door het tuinhuisje schijnen en toen rende iedereen weg. De rust was weer terug…

Na afloop heb ik natuurlijk veel nagedacht over hoe dit nu heeft kunnen gebeuren. Duidelijk was dat we sowieso veels te weinig mankracht hadden. Daarnaast hadden we een theorie dat veel jongeren vervallen in agressief gedrag wanneer er spanning is. Een reactie op een soort van angst/spanning. Nu was dit natuurlijk geen avondje mediteren..

Mocht het volgend jaar weer doorgaan, dan moet het in elk geval drastisch anders. Meer mensen moeten er zijn om te helpen met begeleiden, en daarnaast moeten we een beter idee hebben van wie en hoeveel er komen.

 
Array
(
)

*

laat dit veld leeg

Tweets by @proefpark